ESTAR + GERUNDIO czy czas teraźniejszy?

Częstym problemem początkujących, jak i nawet tych zaawansowanych, jest rozróżnienia sytuacji, w których mamy użyć konstrukcji ESTAR + GERUNDIO lub zwykłego Presente de Indicativo (czasu teraźniejszego). Przedstawienie tego na przykładach będzie najlepszym pomysłem.

Czas teraźniejszy - Presente de Indicativo

Yo hago los deberes	Ja robię zadania domowe
Ella baila tango	Ona tańczy tango
Ellos juegan al ajedrez	Oni grają w szachy

ESTAR + GERUNDIO

Yo estoy haciendo los deberes	Ja robię zadania domowe
Ella está bailando tango	Ona tańczy tango
Ellos están jugando al ajedrez	Oni grają w szachy

Zatem gdzie jest ta różnica?

Choć w tłumaczeniu na język polski zdania te są takie same, używamy je w kompletnie dwóch różnych sytuacjach i okolicznościach. Przyjrzyjmy im się bliżej.

Czas teraźniejszy - użycie i zastosowanie

Używamy go, gdy mówimy o zwyczajach, nawykach.

• Yo voy a clases de fitness todas las semanas.

• Yo hago gimnasia todas las mañanas.

• Yo empiezo las clases a las ocho.

Używa się go, gdy mówimy o prawdach ogólnych lub uniwersalnych.

• Hace mucho frío en la Antártida.

• Yo soy muy alto.

• Hulk es muy fuerte.

ESTAR + GERUNDIO - użycie i zastosowanie

Stosujemy wtedy, kiedy chcemy powiedzieć, że coś dzieje się dokładnie w tej chwili, w tym momencie.

• Yo estoy leyendo el libro.

• Ella está hablando con Juan.

• Ellos están haciendo los deberes.

Używa się go, aby mówić o zdarzeniach tymczasowych (nie nawykach), za pomocą wyrażeń takich jak na przykład: esta semana, este mes.

• Este invierno está haciendo calor.

• Este mes está haciendo frío.

• Este verano está lloviendo mucho.

Wyjątki konstrukcji ESTAR

Nie używamy konstrukcji ESTAR + GERUNDIO z czasownikami:

przykładowe wyjątki estar + gerundio

ir	iść
venir	przychodzić
conocer	gotować
querer	chcieć
necesitar	potrzebować
preferir	preferować, woleć
tener	mieć
llevar	nosić
comprender	zawierać
entender	wiedzieć
amar	kochać
odiar	nienawidzić
parecer	wyglądać, wydawać się
ver (no mirar)	widzieć (nie patrzeć)
oír (no escuchar)	słyszeć (nie słuchać)

Nie możemy używać konstrukcji ESTAR + GERUNDIO z czasownikami "ver" i "oír", tylko w przypadku, kiedy nie oznaczają one kolejno "patrzeć" i "słuchać".