W Polsce, gdy się z kimś zgadzamy lub jesteśmy w podobnej sytuacji mówimy: Ja też! Jeżeli jednak się nie zgadzamy dodajemy słówko "nie". Zupełnie inaczej jest w języku hiszpańskim, w którym mamy dwa oddzielnie słowa wyrażające zgodę bądź niezgodę - también i tampoco.
también | ja też |
tampoco | ja też nie |
También - ja też
Jest używany, kiedy zdanie poprzedzającego jest twierdzące.
Tengo dos hermanas. - Mam dwie siostry.
Yo también. - Ja też. (mam dwie siostry)
Marta tiene un jersey azul. - Marta ma niebieski sweter.
Yo también. - Ja też. (mam niebieski sweter).
Tampoco - ja też nie
Używamy go, kiedy zdanie poprzedzające jest zdaniem przeczącym.
No entiendo esta lección. - Nie rozumiem tej lekcji.
Yo tampoco. - Ja też nie. (nie rozumiem)
No voy a ir a la escuela. - Nie będę iść do szkoły
Yo tampoco. - Ja też. (nie będę iść do szkoły)
Sí i no - ja tak, ja nie
W przypadku, kiedy nie zgadzamy się z naszym rozmówcą używamy przysłówków sí i no.
Sí - ja tak
No tengo exámenes hoy. - Nie mam dzisiaj egzaminów.
Yo sí. - Ja tak. (ja mam dzisiaj egzaminy)
Yo no veo la television. - Nie oglądam telewizji.
Yo sí. - Ja tak. (ja oglądam telewizję)
No - ja nie
Yo trabajo en un restaurante. - Pracuję w restauracji.
Yo no. - Ja nie. (ja nie pracuję w restauracji)
Yo quiero ir al cine. - Chcę iść do kina.
Yo no. - Ja nie. (ja nie chcę iść do kina)
Gustar
Jeżeli w zdaniu występuje czasownik gustar, zamiast zaimków osobowych (yo, ella, ellos) przed también i tampoco, stawiamy zaimki dopełnienia: a mí.
Me gusta el español. - Lubię język hiszpański.
A mí también. - Mnie też. (ja też lubię język hiszpański)
No me gusta este profesor. - Nie lubię tego profesora.
A mí tampoco. - Mnie też nie. (ja też go nie lubię)
Me gusta el español. - Lubię język hiszpański.
A mí no. - Mnie nie. (ja nie lubię język hiszpański)
No me gusta este profesor. - Nie lubię tego profesora.
A mí sí. - Mnie nie. (ja go nie lubię)
Comments